Nie stosujemy plików cookie tego typu
Niektóre dane gromadzone przez tego dostawcę służą do personalizacji i pomiaru skuteczności reklamy.
Nie stosujemy plików cookie tego typu
Rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym to popularna forma sprawozdania finansowego, szczególnie w firmach handlowych i usługowych. Wariant ten przedstawia koszty działalności operacyjnej według ich rodzaju, dzięki czemu dokument jest prostszy, bardziej czytelny i ułatwia analizę struktury wydatków. Pozwala szybko ocenić, które kategorie kosztów mają największy wpływ na wynik finansowy.
Z tego artykułu dowiesz się:
Najważniejsze informacje:
Rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym to forma prezentacji danych finansowych, w której koszty działalności operacyjnej ujmuje się według ich rodzaju, a nie funkcji w procesie produkcji czy sprzedaży. Oznacza to, że w dokumencie oddzielnie wykazuje się m.in. koszty ogólnego zarządu, pozostałe koszty rodzajowe, koszty finansowe oraz inne wydatki wpływające na wynik przedsiębiorstwa.
Rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym to metoda sporządzania RZiS, w której koszty prezentowane są w układzie rodzajowym, czyli według tego, jakiego rodzaju są to koszty: np. materiały, wynagrodzenia, amortyzacja, usługi obce.
Definicja rachunku zysków i strat w wariancie porównawczym
Dzięki takiemu podejściu rachunek jest bardziej przejrzysty i łatwiejszy do analizy, dlatego najczęściej stosują go firmy handlowe i usługowe, w których szczegółowa kalkulacja kosztów produkcji nie jest konieczna. Wariant porównawczy pozwala szybko ocenić, które grupy kosztów mają największy wpływ na zysk operacyjny i ogólny wynik finansowy, a także stanowi istotny element sprawozdania finansowego przygotowywanego na potrzeby właścicieli, inwestorów i organów podatkowych.
W wariancie porównawczym wszystkie dane w rachunku zysków i strat są uporządkowane według rodzajów przychodów i kosztów, co pozwala w prosty sposób przeanalizować kondycję finansową firmy. Dokument rozpoczyna się od przychodów netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów, które stanowią główne źródło finansowania działalności. Następnie uwzględnia się pozostałe przychody operacyjne, takie jak odszkodowania, przychody z wynajmu czy sprzedaży zbędnych środków trwałych, a także przychody finansowe wynikające np. z odsetek, dywidend czy inwestycji w jednostki powiązane.
Po stronie kosztów wykazuje się wszystkie koszty działalności operacyjnej, w tym koszty ogólnego zarządu, koszty sprzedaży, pozostałe koszty rodzajowe oraz pozostałe koszty operacyjne. W dalszej części rachunku znajdują się koszty finansowe, np. odsetki czy prowizje bankowe, a także podatek dochodowy i inne pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku. Taka struktura pozwala w przejrzysty sposób zestawić wszystkie przychody i wydatki, dzięki czemu łatwo określić, które elementy wpływają na wynik finansowy netto i rentowność firmy.
W rachunku zysków i strat w wariancie porównawczym wynik finansowy oblicza się poprzez zestawienie wszystkich przychodów netto z poniesionymi kosztami według ich rodzaju.
Na początku sumuje się przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów, a następnie dodaje się pozostałe przychody operacyjne oraz przychody finansowe. Kolejnym krokiem jest odjęcie wszystkich kosztów działalności operacyjnej, takich jak koszty ogólnego zarządu, koszty sprzedaży czy pozostałe koszty rodzajowe, a także ujęcie pozostałych kosztów operacyjnych.
W dalszej kolejności uwzględnia się koszty finansowe, m.in. odsetki od kredytów czy prowizje bankowe, oraz podatek dochodowy i inne pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku. Po wykonaniu tych obliczeń otrzymujemy zysk brutto, a następnie (po uwzględnieniu wszystkich przychodów i kosztów) ostateczny wynik finansowy netto. Dzięki takiemu podejściu można łatwo określić, czy firma generuje zyski, czy ponosi straty, a także zidentyfikować, które grupy kosztów najbardziej wpływają na jej rentowność.
Rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym jest najczęściej stosowany w firmach handlowych i usługowych, które nie prowadzą skomplikowanej produkcji i nie muszą szczegółowo analizować kosztów wytworzenia sprzedanych produktów. Dzięki podziałowi kosztów według ich rodzaju dokument jest prosty w przygotowaniu i czytelny dla właścicieli, inwestorów oraz organów podatkowych. Wariant porównawczy sprawdza się również w spółkach handlowych, gdzie istotne są koszty działalności operacyjnej, koszty sprzedaży i koszty ogólnego zarządu, a nie rozbijanie kosztów na poszczególne etapy produkcji.
Stosowanie tego wariantu jest także zalecane jednostkom, które chcą szybko uzyskać dane do sprawozdania finansowego i dokonać oceny rentowności działalności w danym okresie. Rachunek w tej formie jest chętnie wybierany przez firmy raportujące wyniki dla jednostek powiązanych oraz podmioty, które potrzebują prostego, klarownego zestawienia niezbędnego do podejmowania strategicznych decyzji biznesowych.
Rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym jest ceniony przede wszystkim za prostotę i przejrzystość. Jego największą zaletą jest czytelny układ danych – dzięki podziałowi kosztów według ich rodzaju łatwo zidentyfikować, które grupy wydatków, np. koszty ogólnego zarządu, koszty sprzedaży czy pozostałe koszty rodzajowe, mają największy wpływ na wynik finansowy. Dokument jest też prostszy i szybszy w sporządzeniu niż wariant kalkulacyjny, ponieważ nie wymaga szczegółowej analizy kosztów wytworzenia sprzedanych produktów.
Do wad tego wariantu należy mniejsza dokładność w ocenie rentowności poszczególnych produktów lub usług. Brak rozbicia kosztów według funkcji sprawia, że trudniej jest przeanalizować, które procesy generują największe wydatki. Dlatego wariant porównawczy najlepiej sprawdza się w firmach handlowych i usługowych, natomiast w przedsiębiorstwach produkcyjnych większą wartość analityczną oferuje wariant kalkulacyjny. Wybór odpowiedniej metody zależy więc od specyfiki działalności oraz potrzeb analitycznych jednostki gospodarczej.
Rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym to praktyczne narzędzie do oceny kondycji finansowej firmy. Dzięki przejrzystemu podziałowi kosztów pozwala szybko określić główne źródła przychodów, największe obciążenia budżetu i ostateczny wynik finansowy. To rozwiązanie jest szczególnie korzystne dla firm handlowych i usługowych, którym zależy na prostym, czytelnym zestawieniu danych bez konieczności analizowania szczegółowych kosztów produkcji.